Een wereld van verschil

Als eerst wil ik iedereen hartstikke bedanken voor de lieve en leuke reacties!

Ik ben nu bijna een week in Shanghai en ik kan jullie verklappen, het is fantastisch! Ik zal even wat vertellen over de eerste dag.

Bij aankomst (rond 11 uur ’s ochtends) met een jetlag van hier tot aan gunder hebben we maar meteen het Chinese ritme opgepakt en zijn dus niet gaan slapen. Als vervoersmiddel naar de stad hebben we de Maglev trein genomen. Dit is de snelste magneettrein ter wereld en kan 430 km per uur… met de nadruk op kan. Want ik zat maar te kijken naar het schermpje dat het aantal km/uur aangaf maar nee hoor dat ding wilde maar niet harder dan 301...

Toen we bij het station waren aangekomen was het eerste wat we zagen, jajaa de Mac Donalds! En waarom niet, we hadden tijdens de trip nog maar 4 maaltijden op ofzo maar hadden zoiets van nou we lusten nog wel iets en willen de mac in Shanghai ook wel eens proberen. Ik had eigenlijk totaal ander eten verwacht maar niets is minder waar, ze hadden veel dezelfde ‘gerechten’ zoals mc chickens, hamburgers en big macs. Waar ik wel meteen achter ben gekomen is dat ze niet vies zijn van wat pittigs. Het eerste mc chicken menu (ongeveer 24 yuan/3 euro) draaide dan ook meteen uit op een aangebrande mond met als gevolg een lekker rood koppie!

Na wat gegeten te hebben zijn we meteen naar het taxiplatform gelopen om onze weg naar de campus te vervolgen. Toen we aan kwamen lopen zaten er een paar Chinese mannetjes met elkaar te praten terwijl ze ons een beetje lachend aankeken, ik denk dat ze zeiden: ‘’Haha die buitenlandse studentjes zullen we eens een mooi ritje door de stad geven’’. Wat uiteindelijk voor ons resulteert in een veel te duur ritje. Nouja duur, wij lachen om het eurotje dat ze extra op ons verdienen, maar voor hun is het heel wat. Dus uiteindelijk lachten we allebei, mooier kan toch niet??!

Eenmaal aangekomen op de campus kwamen we (gelukkig) een aardig chinees vrouwtje tegen die, in tegenstelling tot bijna alle andere chinezen, redelijke goed engels sprak en ons naar de plek van bestemming bracht! Ze bleek docent in Chinese language te zijn. Zou zo maar kunnen dat we haar de komende weken als docent hebben (de lessen beginnen maandag 3 september). En oja ook wel grappig, ze vroeg waar we vandaan kwamen. Dus wij in koor: ‘’Holland, The Netherlands, Amsterdam’’. Maar ze bleef ons maar vragend aan kijken en dus wisten we genoeg. Niet iedereen kent ons kleine kaaslandje…

Bij het appartementencomplex zaten twee Chinese vrouwen achter de balie. En met de veronderstelling dat ze ons in redelijk engels konden helpen met onze kamer liepen we op hun af. Het is immers een internationale universiteit waar jaarlijks internationale studenten komen. En één van hun sprak zeker een paar woorden engels. Het eerste waar ze ons mee verwelkomde was: ‘’Moneyy, you have to pay!!!’’ Best hilarisch dus! Uiteindelijk hebben we met handen- en voetenwerk onze kamer gekregen en ook betaalt, ik weet nog steeds niet waarvoor haha, volgens mij borg en de eerste maand.

Dan de kamer. De kamer was inderdaad ongeveer zoals ik hem beschreef in het vorige verhaal. Ik moet wel zeggen dat ik nog een aantal tafels en een koelkast heb moeten verschuiven voordat de koelkast het überhaupt deed haha. Voor de rest hebben we ook een airco en een balkonnetje, altijd leuk natuurlijk. Het duurde alleen ff voordat we de afstandsbediening van de airco onder de knie hadden want die stond vol met Chinese tekens!

Toen ik de kamer voor het eerst zag was ik wel een beetje, ja hoe moet je het zeggen, ik had hem toch net iets mooier ingeschat. Hij is namelijk erg oud en redelijk verrot. Voor de rest was de vloer een beetje vies. We zijn dus meteen de eerste de beste supermarkt in gelopen om een dweil te halen om de vloer in badkamer enzo schoon te maken.

Hierna zijn we de buurt een beetje gaan verkennen. Tot onze ‘grote verrassing’ (niet dus) zagen we aan de overkant van de straat een gebouw met een entree waarboven in verlichte sierletters ‘Spa Footmassage’ stond. En we dachten, waarom niet?? Onze benen en voeten hebben immers een lange reis achter de rug en zijn wel toe aan wat ontspanning. En heerlijk dat het was, niet te geloven!!

We liepen naar binnen en we werden onthaald door chinezen die,
wederom, geen woord Engels spraken. De man stond hevig te praten en wijzen naar een bord waar waarschijnlijk de verschillende soorten massages op stonden maar chinees lezen kan ik nog niet... Uiteindelijk knikten we maar ja en werden we naar een kamertje gebracht waar twee stoelen stonden. We moesten gaan zitten en een paar minuten later werden we voorzien van stukjes gesneden watermeloen en een glas kokend water met, volgens mij waren het paardenbloemen ofzo, erin. De afgelopen tijd heb ik vaak van mensen gehoord dat je het fruit in China maar beter niet kan eten vanwege de hygiëne maar ach, om alles een beetje in stijl te laten verlopen hoort het eten van wat fruit, terwijl een chinees vrouwtje heerlijk aan je voeten en benen zit te frunniken , er natuurlijk ook bij! Naar mijn mening was ze dan ook zeer ervaren in haar vak. Ze had zoveel drukpunten gevonden op plekken aan de onderkant van mijn voet waarvan ik niet eens wist dat ik daar wel gevoel heb. Op een gegeven moment drukte ze zo hard dat ik het bijna uitgilde. Uiteindelijk na anderhalf uur pure verwenning had de massage gedaan wat het moest doen. Mijn voeten voelde als herboren!!!

Zo nu tijd voor wat slaap!

P.S. ik heb nog een paar mooie verhalen in petto over de dingen die ik de afgelopen dagen heb meegemaakt!!